Skała Afrodyty
Dla niektórych przereklamowane, ale dla mnie, mimo wszystko, jednak jedno z najpiękniejszych miejsc na Cyprze, choć niestety jednocześnie na pewno najbardziej turystyczne. Jedyne zresztą, gdzie momentami otaczały nas tłumy ludzi. Przywiezieni wycieczkowymi autobusami, sporymi grupami przechadzali się po wybrzeżu, żeby zrobić zdjęcia i choć chwilę ucieszyć się widokiem, a potem jechali dalej, robiąc miejsce kolejnym. Nie dziwi mnie to zresztą wcale, bo sceneria jest wyjątkowa, a od Pafos odległa o jedyne 20 minut jazdy samochodem.
A sama skała jak skała. Jest dość spora, ale bez trudu można na nią wejść i rozejrzeć się wokół, co naszemu Maleństwu sprawiło akurat największą frajdę (jak można się spodziewać, przy schodzeniu nie było już tak wesoło, ale czego nie podejmie się syn pod troskliwymi skrzydłami ukochanego taty ;) ). Mnie jednak poza skałą, która fantastycznie wzbogaca i urozmaica morski krajobraz, cieszyła przepiękna plaża. Pełna gładkich, różnokształtnych kamieni, otoczona turkusowym morzem i skalistymi wzgórzami. Szkoda tylko, że nie mieliśmy szczęścia do pogody i deszcz wygonił nas z niej tak szybko. Gdyby nie to, pewnie zostalibyśmy na dłużej, prowadząc jak zwykle walkę z nieubłaganie mijającym czasem i wypełniając przy tym kartę aparatu jeszcze większą ilością chwil uchwyconych w tym miejscu, bo – jakkolwiek beznadziejne sentymentalnie to nie brzmi – coś czuję, że może już za kilka lat, to one będą dla mnie najcenniejszą pamiątką z tego rozdziału naszego życia… :)
Sąsiadka 
12 komentarzy